usunela..

[Atram]

x

[_Natalee_]

to dla ciebie naprawde musi byc gorzka chwila....mysle,ze tez bylo by mi trudno rozmawiac z osoba , ktora zrobila takie cos....jestesmy z toba,ja i wszystkie wizazanki an pewno tez...

[Weronisia]

Atram bardzo mi przykro. Domyślam się co czujesz. Mi się kiedyś udało powstrzymac zrozpaczoną przyjaciółkę przed popełnieniem tego błędu, na szczęście mnie posłuchała i ma śłiczną córeczkę.

Ty nie rób sobie wyrzutów, bo ona to zrobiła w tajemnicy przed Tobą... nie miałaś więc wpływu na to co się stało...

[awia]

wiesz Atram - jesli to Twoja bliska osoba, to nie powinnas sie od niej odracac
podjełą decyzje - i ona ponosi za nia odpowiedzialnosc.

Piszac ze zabila, jest zabojca, nakrecasz sama siebie
spróbuj ją zrozumiec
widocznie uznała ze to jedyne mozliwe wyjscie
bo to jej dziecko,
nie zdecydowala sie urodzic - musisz to uszanowac.
dla niej tez nie bylo to łatwe
moze nawet nie wiesz jak trudne to bylo.

grunt to nie potepiac - moze Ty jestes przeciwna aborcji
ale musisz uznac jej prawo do niej.

[dra]

straszne to co zrobiła ale prędzej czy później spotka ją za to kara,ale jak można być z facetem który ma żone i dzieci tego nie rozumie,narazie jest zaślepiona,ale jak w końcu otworzy oczy wtedy zacznie się cierpienie wtedy zrozumie że zrobiła źle...a tobie nie wiem co poradzić napewno nie odsówaj się od niej będzie cię jeszcze potrzebować,wiem trudno ci bedzie ale nie odsówaj sie

[Fioletto]

to naturalne, że dla naszych przyjaciół, bliskich chcemy jak najlepiej. rzeczywistość jest jednak taka, że nie możemy decydować za nich, układać im życia. nie możemy od nich oczekiwać, że będą postepować w sposób przez nas akceptowany, ponieważ może się okazać, że to "najlepsze" w naszym mniemaniu nie będzie najlepsze dla nich. rolą przyjaciela- czasami trudną rolą- jest czasem wytknąć błędy, skrytykować- ale być blisko w tych własnie niedobrych czasach.
Twoja przyjaciółka jest w trudnej sytuacji, zapewne skazanej z góry na niepowodzenie. ponieważ człowiek, na którym jej zależy, ma rodzinę i najwidoczniej z niej nie zrezygnuje. ponieważ ten układ (trudno to nazwać związkiem) może rozpaść się z hukiem. ponieważ zostanie wtedy sama i wtedy pojawi się ból, poczucie opuszczenia i wielkiej straty, wyrzuty sumienia, załamanie. może obawia się tego, co prawdopodobnie nadejdzie i dlatego właśnie prosi ciebie, żebyś ty się od niej nie odwracała?

[awia]

Napisane przez dra

straszne to co zrobiła ale prędzej czy później spotka ją za to kara,

kara zapewne boska?

[lucyAS]

sprobuj byc przy niej mimo wszystko,byc moze byla pod duza presja ze stony tego faceta
moze sie zdazyc ,ze on ja zostawi albo ona sie opamieta i bedzie cie bardzo potrzebowac
nie wiem czy bylyscie bardzo zaprzyjaznione,ale nawet najwieksza przyjazn jest czasem wystawiana na ciezkie proby
prawdziwa przyjazn nie powinna umierac,moze nie chodzilo o brak zaufanoia a o strach?moze bala sie powiedziec ci prawde ,bo nie chciala stracic twej prayjazni?
to co zrobila to jej decyzja i napewno nie bedzie jej z tym lekko zyc ,noie osadzajmy jej ,nie mamy prawa osadzac,raczej wspolczujmy ,bo napewno bardzo cierpi

[Atram]

x

[awia]

Atram - aborcja to nie jest najłatwiejsza droga
dla niej była jedyna

wiesz, rozumiem, ze mozesz miec żal, że Ci nie zaufała.
ale niektórzy musza popełniac - tak, błedy - sami.
jesli teraz nie rozumie, to zrozumie.
przyzna Ci racje jeszcze kiedyś
z płaczem moze. moze nie.
pomysl tylko, ze kiedys bedzie Cie bardzo, bardzo potrzebowac
i zastanów sie, czy chcesz wtedy byc przy niej.

[Lovisa]

Napisane przez dra

straszne to co zrobiła ale prędzej czy później spotka ją za to kara,ale jak można być z facetem który ma żone i dzieci tego nie rozumie,narazie jest zaślepiona,ale jak w końcu otworzy oczy wtedy zacznie się cierpienie wtedy zrozumie że zrobiła źle...

Szkoda, że za wypisywanie takich bredni, nie jest przewidziana kara Może to ty jestes zaślepiona, bo już któryś raz z kolei trafiam na twój post i zastanawiam się o czym ty w ogóle mówisz

[Atram]

x

[Atram]

x

[awia]

wiesz, na pewne urazy nie da sie spuscic zasłone niepamieci
mozliwe ze jej tego nie wybaczysz.
ale jak Ty bedziesz sie czuła, taka "niewybaczona"?
bo chyba o to chodzi, bys sie w tym sama odnalazla.
Ja jej nie potepiam. Dla mnie aborcja nie jest smiertelnym grzechem, nawet nie jest zabójstwem.
w ogóle nie mozna tak tego rozpatrywac, kazdy przypadek jest inny trudny.
Jej równiez
jest z zonatym, dzieciatym facetem. ciaza wpadkowa
nie wiem ile ma lat, czy jest Twoja starsza siostra, czy młodsza

jesli uwazasz, ze fakt usuniecia ciazy jest dla Ciebie wazniejszy, niz to, ze to Twoja siostra - to tez jest Twoja decyzja
nie ma to złotego srodku, lekarstwa na ból duszy
mówiac trywialnie - kazdy ma swoje priorytety.
moge prawic kazania, o tym ze rodzenstwo razem, i inne takie
ale tak naprawde musisz sie sama odnalezc
rozebrac sprawe na czescie pierwsze, postawic sie w jej sytuacji
wyobrazic sobie
moze poczujesz odrobinke empatii

jesli nie, to odsuniecie sie od niej moze ją zaboleć bardziej, niz usuniecie ciazy.
Tylko czy o to Tobie chodzi?
bo na to, ze ona postawi sie w Twojej sytuacji liczyc, niestety, nie mozesz

[Atram]

x

[agnieszka k]

niemadra kobieta, a jej fascet typowa swina

[Lazy_Morning]

Atram Za szybko nie poradzisz sobie z tym bólem, jakaś jego cząsteczka pewnie będzie powracać. Ale postaraj się nie odwracać od siostry, wiesz, że ona jest także ofiarą.
I nie obwiniaj siebie- widać, że jesteś zaangażowana, na 100% zrobiłaś wszystko, co mogłaś. Jak już dziewczyny pisały, to ona podjęła ostateczną decyzję. Nie bierz na siebie jej życia, winy, sumienia. To dorosła kobieta.
W ogóle wszystko, co można w takich sytuacjach robić, to być przy takiej osobie, nie osądzać, wysłuchać, nakłaniać do tego, co uważamy za dobre / słuszne i w miarę możliwości pomagać. Więcej się nie da po prostu.

Nie wiem, czy ukrywanie aborcji spowodował brak zaufania do Ciebie, może raczej był to wstyd i obawa przed Twoją reakcją, przed tym, że zaczniesz traktować ją inaczej Skłaniam się do zdania Lucy.

Jeśli chodzi o tego faceta... takich powinno się kastrować Nie poddawałabym się; jest takim dupkiem, że w końcu Twoja siostra musi to zrozumieć.

Wydaje mi się, że jeszcze możecie mieć bliskie relacje i normalnie rozmawiać, ale nic na siłę- pewne rzeczy muszą się "wypalić", inne- wyjaśnić, być wypowiedziane.

[Zbójnica]

Napisane przez Atram

ale ja ja prosilam, tluamczylam ze to nie jedyne mozliwe wyjscie. obiecalam pomoc, wydawalo mi sie juz ze ja przekonałam.. myslalam o tym zeby zaadoptowac to dziecko.
ale ona wybrala najlatwiejsza droge.

Nie wydaje mi się aby była to najłatwiejsza droga - nie wierzę, że w tak ważniej sprawie można iść na łatwiznę. na pewno nie kierowała się tylko swoim interesem, na pewno myślała też o tym, co może dać swemu dziecku, kiedy je urodzi... wierzę, że to byłą przemyślana decyzja i myśle, że to nie tak że dałą się komukolwiek przekonać - jemu czy Tobie. Po prostu zrobiął to, co wydawało się jej w tym momencie najlepsze. I na pewno, na 100% nie było to najłatwiejsze!

Napisane przez Atram

poza tym nie ufa mi, dowiedzialam sie o tym fakcie dopiero po miesiacu.

Nie wiem czy to oznaka braku zaufania - przecież zwierzyła Ci się ze swoich problemów... a że zwlekała z powiedzeniem Tobie o aborcji.. cóż, znając Twoje podejście do sprawy, uważam, że najzwyczajniej w świecie bała się Twojej reakcji, że się odsuniesz, że odrzucisz, że potępisz ...
Rozumiem ją dobrze, sama bym się bała
Na pewno Ci ufa.
Wiem, że nie mam prawa dawać Ci rad, ale po prostu nie mogę się powstrzymać przed napisaniem, żebyś nie odrzucała siostry z tego powodu. Domyślam się, że jest teraz całkowicie sama z tym problemem i potrzebuje oparcia, ciepłego słowa, bliskiej osoby ...

[spray]

Mam wrażenie, że oceniasz ją przez pryzmat samej siebie. Przecież to nie było Twoje dziecko, tylko jej. Decyzja ostateczna należała do niej i tylko do niej. Z tego co napisałaś, wywnioskowałam, że jej sytuacja była naprawdę bardzo trudna.
Powinnaś raczej ją wspierać, aborcja o traumatyczne przeżycie i zapewne wystarczająco już cierpi. Naprawdę nie trzeba jej jeszcze więcej przykrych emocji, a raczej nikt nie pomaga jej się z tego wydobyć.

[bess]

tez kiedys dowiedzialam sie ...no ale bylo juz dawno po fakcie.w sumie nie winie jej (dawnej przyjaciolki)za to ze mi nie powiedziala wczesniej bo to jej sprawa i tego matoła jej owczesnego faceta.żal mi tylko ze przez takie durne zauroczenie i przez faceta z ktorym chyba nawet teraz nie ma kontaktu zrobila cos strasznego czego pewnie bedzie zalowac do konca zycia..

[Joey]

Napisane przez Atram

Bliska mi osoba usunela ciaze. Zabila dziecko.
Ulegla namowom ojca tego dziecka. Przekonywalam ja ze damy sobie rade, ze jej pomoge. Moze za mało? Widocznie on mial wieksza sile przekonywania.

Dowiedzialam sie o tym dzis, miesiac po fakcie. Podejrzewalam cos wczesniej, ale zylam zludna nadzieja. Kiedy pytalam o dziecko, zbywala mnie.

Boli. Boli ze nie miala do mnie zaufania, ze nie powiedziala mi.
Boli, ze ulegla jego namowom. Myslalam ze ma ludzkie uczucia, i ze dziecko bedzie dla niej wazniejsze...
Boli, ze bliska osoba jest zabojca.

To miala byc moja chrzesnica/chrzesniak. Kochalam to dziecko od pocztaku.
Walczylam o nie. Ale ona nie dala mu szansy..
Teraz jest juz za pozno

Boje sie, ze moze bylo cos, co moglabym zrobic, zeby zylo..

Prosi bym nie odwracala sie od niej. Nie wiem czy umiem. Starcila dla mnie wartosc jako czlowiek. Nie mam dla niej szacunku.
Nie ufa mi. Nie ufam jej.
Dalej jest z tym facetem. On ma zone i dziecko, a ona jest dla niego zabawka. Ale jest zaslepiona milosia (?) do niego.
Ma jego. Ja jestem nikim. To dziecko bylo dla niej nikim. Skoro zabila. Dlaczego wiec teraz prosi zebym sie nie odwracala od niej?

Boli. Nie umiem sobie z tym bolem poradzic

Nie jestem zwolenniczką aborcji, jestem raczej przeciwna, ale potrafię sobie wyobrazić różne sytuacje. Nigdy nie wiadomo jak życie się potoczy. Czasem sobie myślę, co by było gdyby np. ktoś mnie zgwałcił, gdybym zaszła w ciążę. Pierwsza myśl - "usunąć". Nie wiem, co bym zrobiła przemyśliwszy sprawę racjonalnie (choć czasem naprawdę trudno jest myśleć racjonalnie), ale wiem, że miałabym takie myśli i tyle.

Domyślam się, że gdybym usunęła ciążę miałabym cholerne wyrzuty sumienia, ale to już kwestia tego jaki kto ma światopogląd. Niektórzy by mieli, inni nie.

W każdym razie, nie rozumiem Twojego podejścia, za bardzo dramatyzujesz. Nie widzę powodów, dla których Ty miałabyś czuć się nikim; ani nie rozumiem jak możesz nazywać bliską Ci osobę "zabójczynią", kimś kto nie ma ludzkich uczuć itd.

No nie wiem, teraz uważasz ją za złą osobę i chcesz się od niej odwrócić. Jeśli już dzielisz ludzi na dobrych i złych to zastanów się, czy "dobrzy ludzie" odwracają się od swoich przyjaciół tylko dlatego, że tamci zrobili coś złego?

Eech... nie ma ludzi dobrych i złych. Tak uważam.

Ale to Twoje życie i zrobisz co zechcesz.

[KATESIA]

Atram- mimo wszystko nie odwracaj sie od niej, podejrzewam ze jej tez jest z tym cięzko , jestem przeciwniczka aborcji...ale powiem lakonicznie- co sie stało to sie nie odstanie...miłosc bywa ślepa..szkoda dziewczyny ze ma takiego faceta....podejrzewam ze do konca zycia bedzie myslała o tym co zrobiła- to dla niej wielka kara....badz przy niej, bo jestes przyjaciólka a przyjaciele sie wspierają w radosci i cierpieniu...szkoda ze nie poradziła sie ciebie, ze nie posłuchała...ale to w sumie jej zycie , jej decyzja...i Ty na to mogłas miec niewielki wpływ....
powtarzam- jestem przeciwna aborcji...ale jesli by mi sie cos takiego zdarzyło- to chciałabym miec Ciebie (czyli przyjaciólkę) której mogłabym sie wypłakac.....nic nie mówiąc....podejrzewam ze ten facet nie daje jej wsparcia...
nie chce poruszac tematu tej malutkiej istotki , ale pamietaj ze ta dziewczyna tez ma serce, czasem moze ono byc zatwardziałe, ale potrzebujace drugiego serca...

[Mysia_]

Atram, rozumiem Cie. Bliska mi osoba tez to zrobiła. Rozumiem co przezywasz, ale pomysl o swojej przyjaciolce, co Ona przezywala, co nadal przezywa i co będzie przezywac jak sie od Niej odsuniesz. Wiesz jak ją to bedzie bolec?
Jak sama powiedzialas Ona ma trudna sytuacje zyciowa, to byla Jej decyzja, nie moglas nic zrobic, dlatego nie obwiniaj sie o to co sie juz stalo. Zgadzam sie z spray, powinnas ją teraz pocieszac i byc przy Niej, a nie nazywac ją zabojcą. Zgadzam sie tez z tym ze to bylo jej dziecko, nie Twoje. Mowienie:"damy rade", "pomoge Ci", to tylko slowa, tak na prawde to jej zycie, Jej dziecko i Ona musialaby sobie radzic z tym wszystkim.
Wybacz Jej i badz blisko Niej, bo choc moze nie widzisz tego, to Ona na pewno to bardzo przezywa.
Pozdrawiam

[aprzybyla]

brak słów ;( Atram... wczuwam sie w twoj sytuację...

[kama-j]

TO bardzo przykre aż mi się smutno na serduszku zrobiło, ale pamiętaj, ze to Twoja siostra i wczuj się w jej sytuację, może ona właśnie teraz Cie bardzo potrzebuje, skoro myslala podobnie o aborcji jak Ty to naprawde taka decyzja musiala byc dla niej trudna, moze ten miesiac meczyla sie tak jak nigdy i nie powiedziala Ci z prostego powodu... ze wstydu! Nie popieram aborcji,a el staram sie zrozumieć choć to trudne dlaczego kobiety tak postepuja. Znam osobe, ktra usunela ciaze niby ze wzgledow zdrowotych,a el tak naprawde jest straszna egoistka i traktowala to jak wyrzucenie smieci, wiec nie moge tepic Twojej siosty i jest mi jej zal, bedac na jej miejscu potrzebowalabym oparcia, bo jak widze facet tego oaprcia jej nie da - wiec jak nie Ty to kto? A ktoś tu pisal o karze, ze ja spotka - nie jestesmy od tego zeby kogos oceniac,widocznei tak musialo byc, zebys cos zrozumiala, zeby ona zrozumiala.... trzymam sie z Tobą, nie zalamuj sie

[Aeterna]

Bardzo przykro mi się czyta takie wątki.

Współczuję Ci, Atram; jest Ci trudno - ale kim jesteśmy, aby pisać w takiej sytuacji:
zabójca, nie-człowiek (skoro brak jej ludzkich uczuć).
A posta Dry nie skomentuję.

(Ale nie żałuję - to w końcu moja opinia - że nie urodziłam się Alfą i Omegą i nie miałabym odwagi ferować takich wyroków)].

Brak zaufania boli.
Zwróć jednak uwagę, że miała powód, aby Ci, no właśnie, nie zaufać.
Czytając to, co tu zostało napisane - chyba się nie pomyliła.

Z wyrazami szacunku -
Aete.

[Atram]

xx

[KATESIA]

Napisane przez Atram

to nie tak , ze zakladajac ten watek zdradzilam jej tajemnice.. przeciez zalozylam ten watek jako aninimowa osoba. to nie tak ze zdradzilam..
musialam, bo ciezko mi sie pozbierac. to wszytsko tak bardzo boli ..

nie mowie, ze mam prawo do osadzania. ale czyz jakesli ktos zabije, nie nazywamy go morderca, zabojca? nie osadzam.. stwierdzam fakt. zabila.

siostra narazie przestala sie do mnie odzywac. po tym jak powiedzialam jej zeby juz nigdy ne informowala mnie o kolejnej ciazy, kolejnym usunieciu, o niczym... dalej jest z tym facetem, i wiem ze dopoki z nim bedzie, ciezko bedzie mi sie do niej zblizyc, porozmawiac.. przeciez nie bede kibicowac ich zwiazkowi

atram moze ja zle zrozumiałam Aeterne, ale chyba jej nie chodziło o to ze oisałas te historie tutaj, lecz o sposób w jaki potraktowałas siostre...ze mimo tego ze łaczy was bliska wieź to jednak umiesz ja nazwac zabójcą...nie próbujac jej zrozumiec...

[rzastin]

Napisane przez Atram

Bliska mi osoba usunela ciaze. Zabila dziecko.
Ulegla namowom ojca tego dziecka. Przekonywalam ja ze damy sobie rade, ze jej pomoge. Moze za mało? Widocznie on mial wieksza sile przekonywania.

Dowiedzialam sie o tym dzis, miesiac po fakcie. Podejrzewalam cos wczesniej, ale zylam zludna nadzieja. Kiedy pytalam o dziecko, zbywala mnie.

Boli. Boli ze nie miala do mnie zaufania, ze nie powiedziala mi.
Boli, ze ulegla jego namowom. Myslalam ze ma ludzkie uczucia, i ze dziecko bedzie dla niej wazniejsze...
Boli, ze bliska osoba jest zabojca.

To miala byc moja chrzesnica/chrzesniak. Kochalam to dziecko od pocztaku.
Walczylam o nie. Ale ona nie dala mu szansy..
Teraz jest juz za pozno

Boje sie, ze moze bylo cos, co moglabym zrobic, zeby zylo..

Prosi bym nie odwracala sie od niej. Nie wiem czy umiem. Starcila dla mnie wartosc jako czlowiek. Nie mam dla niej szacunku.
Nie ufa mi. Nie ufam jej.
Dalej jest z tym facetem. On ma zone i dziecko, a ona jest dla niego zabawka. Ale jest zaslepiona milosia (?) do niego.
Ma jego. Ja jestem nikim. To dziecko bylo dla niej nikim. Skoro zabila. Dlaczego wiec teraz prosi zebym sie nie odwracala od niej?

Boli. Nie umiem sobie z tym bolem poradzic

Szczerze?
Skup się bardziej na siostrze, bo to ona jest główną ofiarą tego dramatu. Jest jej sto razy ciężej niż Tobie, widocznie miała powody, żeby tak postąpić, a potem o tym nie mówić /podejrzewam, że bała się Twojej reakcji i chyba słusznie/.
Piszesz, że chciałaś adoptować to dziecko- to wcale nie było takie świetne wyjście /to też nie było świetne, ale stało się/: żyć w takiej tajemnicy przez tyle lat, oglądać, jak dziecko jest wychowywane przez inną kobietę, którą widuje się często, być jego ciocią, słuchać, jak mówi 'mamo' do kogoś innego. Teraz dziecka nie chciała, ale sytuacja mogłaby sie zmienić po jakimś czasie i co wtedy?
Wiem, że możesz mieć do siostry żal, ale to jej życie, a teraz potrzebuje Cię najbardziej, wg Ciebie potraktowała Cię źle, to bądź mądrzejsza od niej i poraktuj ją lepiej.
A co do tego faceta- czy żona wie o tym romansie?
Trzymaj się

[Atram]

xx