macierzyństwo w Polsce

[Azhaar]

Napisane przez SteveS

To niestety nie jest do końca prawda. U nas w mieście jest program walki z bezrobociem i pierwszeństwo w żłobkach mają bezrobotni, aby móc chodzić na kursy i rozmowy o pracę...

Dokładnie.

Ja pamiętam, że na bank kiedyś czytałam jakiś artykuł o pierwszeństwie bezrobotnych do żłobków państwowych.

Niestety nie pamiętam szczegółow - czy to był jakiś konkretny żłobek czy może jakaś zmiana, którą planowali wprowadzić. Ale czytałam o tym na pewno, bo pamiętam swoje oburzenie Argumentem było jak wyżej - że bezrobotni potrzebują czasu, by znaleźć pracę, a ludzi pracujących mozna olać, bo już przecież wszystko mają. Niestety w tym kraju akurat nieróbstwo promuje się na rózne sposoby i takie rzeczy stają się już powoli normą...

[b3e038722b79d57d91748189c48a0d4b42934a7c_612ac0051d267]

Napisane przez Azhaar

Dokładnie.

Ja pamiętam, że na bank kiedyś czytałam jakiś artykuł o pierwszeństwie bezrobotnych do żłobków państwowych.

Niestety nie pamiętam szczegółow - czy to był jakiś konkretny żłobek czy może jakaś zmiana, którą planowali wprowadzić. Ale czytałam o tym na pewno, bo pamiętam swoje oburzenie Argumentem było jak wyżej - że bezrobotni potrzebują czasu, by znaleźć pracę, a ludzi pracujących mozna olać, bo już przecież wszystko mają. Niestety w tym kraju akurat nieróbstwo promuje się na rózne sposoby i takie rzeczy stają się już powoli normą...

No, ale taka bezrobotna, dzięki temu, że może oddać dziecko do żłobka/przedszkola, może w końcu iść do pracy To o jakim nieróbstwie mowa?

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

U nas kwestia pracy to były jakieś drobne punkty. Za samotne macierzyństwo (samotne albo "samotne") był wstęp do przedszkola, dosłownie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[lulka19]

[1=b3e038722b79d57d9174818 9c48a0d4b42934a7c_612ac00 51d267;85685841]No, ale taka bezrobotna, dzięki temu, że może oddać dziecko do żłobka/przedszkola, może w końcu iść do pracy To o jakim nieróbstwie mowa?[/QUOTE]
Dokładnie. Może iść do pracy, ale nie musi. A osoba , która pracuje musi , bo ja ma. Taka subtelna różnica; )

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[stesia]

oczywiście że finansowo dziecko się nie opłaca, to raczej głownie wydatek a nie inwestycja, no chyba że zostanie kiedyś milionerem i sie z tobą podzieli ale to i długoterminowa inwestycja i mało prawdopodobna. no chyba że mówimy o patologi robiącej sobie dzieci bo będzie 500+ im jak widać sie opłaca, mam jednak nadzieję że większość decyduje się z innych powodów.

jak masz sie decydować na dziecko tylko dlatego bo facet się uparł a on przecie najważniejszy to lepiej sobie to dziecko odpuść.

no i zamiast już teraz kalkulować i przeżywać jak to będzie ciężko to lepiej narazie dac sobie na wstrzymanie, popracuj parę lat, bo i możliwe że będziesz wtedy lepiej zarabiać i dziecko nie będzie aż takim obciązeniem finansowym, do tego popracujesz będziesz miała większe doświadczenie to i pewnie łatwiej ci będzie wrócić do pracy czy to do tej sprzed urodzenia dziecka czy do nowej

[Timon i Pumba]

Treść usunięta

[inezina]

Też myślę, że troll.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[soniaronia]

Ja jestem zdania, że jak rodzice decydują się na dziecko, to powinni mu poświęcić kilka pierwszych lat jego życia, w sensie, że mama lub tata zostaje z dzieckiem na wychowawczym w domu. Przerzucanie dziecka miedzy żłobkiem, nianią a babcia to jest fatalny pomysł.
Gdy się urodziłam, to moja matka po pół roku wróciła do pracy, a ze mną została babcia.Potem było przedszkole, z którego odbierali mnie dziadkowie, a jak rodzice wracali z pracy, to ja już szłam spać. Całe wakacje spedzałam z dziadkami, ze szkoły przyprowadzała mnie babcia, a po lekarzach jak chorowałam woził mnie dziadek. W tym czasie moi rodzice zapieprz..i jak osły i mało co ich widziałam.


Za dzieciaka ciagle słyszałam od mamy, że ona MUSI chodzić do pracy. Niedawno sama mi przyznała, że nie musiała, tylko chciała mieć nowe meble, płytki na podłodze itd.


Wiem, że dziś czasy są inne, ale kiedyś nie do pomyślenia było oddanie rocznego dziecka na cały dzień do żłobka. Dziś to normalka, bo praca jest zawsze na pierwszym miejscu, rodzina dopiero potem.

[meesha]

Napisane przez soniaronia

Ja jestem zdania, że jak rodzice decydują się na dziecko, to powinni mu poświęcić kilka pierwszych lat jego życia, w sensie, że mama lub tata zostaje z dzieckiem na wychowawczym w domu. Przerzucanie dziecka miedzy żłobkiem, nianią a babcia to jest fatalny pomysł.
Gdy się urodziłam, to moja matka po pół roku wróciła do pracy, a ze mną została babcia.Potem było przedszkole, z którego odbierali mnie dziadkowie, a jak rodzice wracali z pracy, to ja już szłam spać. Całe wakacje spedzałam z dziadkami, ze szkoły przyprowadzała mnie babcia, a po lekarzach jak chorowałam woził mnie dziadek. W tym czasie moi rodzice zapieprz..i jak osły i mało co ich widziałam.


Za dzieciaka ciagle słyszałam od mamy, że ona MUSI chodzić do pracy. Niedawno sama mi przyznała, że nie musiała, tylko chciała mieć nowe meble, płytki na podłodze itd.


Wiem, że dziś czasy są inne, ale kiedyś nie do pomyślenia było oddanie rocznego dziecka na cały dzień do żłobka. Dziś to normalka, bo praca jest zawsze na pierwszym miejscu, rodzina dopiero potem.

A rachunki zaplaca sie same? Myslisz ze gdyby kobiety mogly nie pracowac, to by tak chetnie oddawaly roczne dzieci do zlobka?

[eibhlin87]

Nie wiem kiedy czasy były inne ale moje babki pracowały (i tak, nosiły niemowlęta do żłobków), moja matka tylko z pierwszym dzieckiem siedziała dłużej w domu, potem zajmowała się nami babcia (bo już nie pracowała, a gdyby pracowała to też chodziłybyśmy do żlobka), tak samo było u mojego tż i większości moich znajomych (posiadanie opiekunki w postaci babci czy dziadka to był luksus). Nie zauważyłam jakiś traum i ubytków psychologicznych z tego powodu
Ja bym z wielką chęcią zapisała syna do żłobka, ale z powodów zdrowotnych prawdopodobnie zostanę z nim aż pójdzie do przedszkola.

[b3e038722b79d57d91748189c48a0d4b42934a7c_612ac0051d267]

Ja bym zapisała dziecko do żłobka na jakieś 3-4h dziennie, żeby miało kontakt z innymi dziećmi i uczyło się zostawać samo (w sensie bez mamy) Ale na cały dzień w życiu bym tam dziecka nie chciała oddać. Uważam, że te pierwsze 3 lata są mega ważne w budowaniu relacji rodzic-dziecko i mam nadzieję, że będę miała tę możliwość, aby zostać z dzieckiem w domu do 3 r.ż.

[Iwona 25]

moja teściowa swojego jedynaka wychuchanego po pół roku podrzuciła swojej teściowej i miała w du..pie.
-mąż na kontrakcie za granica w USA, kasy jak lodu! a sama jak panieneczka hasała do pracy...była kasjerką! rzeczywiście strasznie wysokie stanowisko i to za PRL-u! nie chciała zajmować się dzieckiem i do tej pory nie ma kontaktu ze swoim synem jedynakiem, nie mówiąc o swoim na razie jedynym wnuku!!!!!
SĄ LUDZIE I LUDZISKA

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Iwona 25

moja teściowa swojego jedynaka wychuchanego po pół roku podrzuciła swojej teściowej i miała w du..pie.
-mąż na kontrakcie za granica w USA, kasy jak lodu! a sama jak panieneczka hasała do pracy...była kasjerką! rzeczywiście strasznie wysokie stanowisko i to za PRL-u! nie chciała zajmować się dzieckiem i do tej pory nie ma kontaktu ze swoim synem jedynakiem, nie mówiąc o swoim na razie jedynym wnuku!!!!!
SĄ LUDZIE I LUDZISKA

No strasznie. A jak mąż sobie pohasał na kontrakt do USA zamiast zajmować się swoim dzieckiem, to było już w porządku, tak?

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

[1=b3e038722b79d57d9174818 9c48a0d4b42934a7c_612ac00 51d267;85715621]Ja bym zapisała dziecko do żłobka na jakieś 3-4h dziennie, żeby miało kontakt z innymi dziećmi i uczyło się zostawać samo (w sensie bez mamy) Ale na cały dzień w życiu bym tam dziecka nie chciała oddać. Uważam, że te pierwsze 3 lata są mega ważne w budowaniu relacji rodzic-dziecko i mam nadzieję, że będę miała tę możliwość, aby zostać z dzieckiem w domu do 3 r.ż.[/QUOTE]

Prawda jest taka, że dziecko w wieku żłobkowym wcale tego kontaktu nie potrzebuje i jest to potwierdzone badaniami.
Aczkolwiek ja nie neguję tego, że czasami zwyczajnie jest taka potrzeba, by oddać dziecko do żłobka i zazwyczaj, przy wyborze odpowiedniej placówki i odpowiedniemu podejściu krzywda się dziecku nie dzieje.
Jednak nie przeceniałabym tak tego uspołeczniania dziecka, które tak naprawdę mało co jeszcze kapuje ze stosunków międzyludzkich.

[b3e038722b79d57d91748189c48a0d4b42934a7c_612ac0051d267]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;85716841]Prawda jest taka, że dziecko w wieku żłobkowym wcale tego kontaktu nie potrzebuje i jest to potwierdzone badaniami.
Aczkolwiek ja nie neguję tego, że czasami zwyczajnie jest taka potrzeba, by oddać dziecko do żłobka i zazwyczaj, przy wyborze odpowiedniej placówki i odpowiedniemu podejściu krzywda się dziecku nie dzieje.
Jednak nie przeceniałabym tak tego uspołeczniania dziecka, które tak naprawdę mało co jeszcze kapuje ze stosunków międzyludzkich.[/QUOTE]
A według mnie dziecko żłobkowe potrzebuje kontaktu z innymi dziećmi. Czy to w żłobku czy z mamą w piaskownicy. Nie zapominajmy, że w żłobku to nie tylko kilkumiesięczne, ale i ponad 2-letnie dzieci są.

[megamag]

Te opowieści, jak to kiedyś matki siedziały z dziećmi, są wyjęte z tyłka. Bo kiedyś to polskie społeczeństwo się składało w 90% z chłopów. Wychodzili na pole rano, wracali wieczorem, a dziecko się zostawiało z rodzeństwem i tyle było budowania więzi. Teraz zamieniliśmy robotę w polu na chodzenie do pracy, a starsze rodzeństwo na żłobki, ale zasada jest ta sama: mało kto jest na tyle bogaty, żeby pozwolić sobie na siedzenie z dzieckiem. Dzieci są w stanie to przeżyć, serio. Potem nie będą nawet pamiętały, z kim wtedy zostawały (ja nie pamiętam, kto ze mną był, jak mama szła do pracy, pewnie babcia albo jakaś ciotka, albo po prostu ktokolwiek, kto był w domu, bo to był dom wielopokoleniowy).

Co do opłacalności dziecka, to owszem kiedyś się opłacało. Jak chłop miał ośmioro dzieci, to dziesięcioro ludzi pracowało na polu, a nie tylko dwie. Ale odkąd wymyślili, że dzieci trzeba edukować i inwestować w ich rozwój, to się nie ma prawa opłacać. Trzeba po prostu je lubić (to trochę w sumie jak z psami, kiedyś pilnowały obejścia i zjadały resztki, a teraz menda tylko śpi na kanapie i przeżera mi pensję).

A tak marginesie, to w Polsce wychowanie dzieci i tak jest tanie, bo mamy darmowy system edukacji (nie do końca równy, bo bogaci mają na zajęcia dodatkowe albo w ogóle mogą wysłać dziecko do lepszej, prywatnej szkoły, ale jednak jakiś jest). Od razu mi przychodzi do głowy Japonia, Korea czy Chiny, gdzie system edukacji jest piekielnie drogi, pracuje się znacznie dłużej niż u nas, a do tego są mniejsze świadczenia socjalne i wymiary urlopów. Także może i są kraje, w których łatwiej mieć dzieci (znajdzie się pewnie maksymalnie kilka typu Szwecja), ale w większości krajów pewnie jest jeszcze trudniej niż tutaj.

[velika]

Ostatnio miałam rozmowę z babcią w tym temacie i ona sama przyznała, że nawet jeśli teraz matki pracują, to i tak poświęcają dziecku więcej czasu i energii niż dawniej. Dawniej matka nawet jak zostawała z dzieckiem w domu to i tak zapieprzała jak dziki osioł, bo nie było tylu udogodnień co obecnie i nie miała dla dziecka aż tyle czasu.
Na pewno rodzicem nie jest być łatwo, ani w Polsce ani nigdzie indziej. U nas naprawdę nie jest źle, jest roczny płatny macierzyński, z dostępem do żłobków/przedszkoli jest znacznie lepiej niż kiedyś.

Ja i mąż pracujemy, babcie pracują, dziecko chodzi do żłobka i jestem bardzo zadowolona z tego rozwiązania.

[khloe]

Napisane przez megamag

Te opowieści, jak to kiedyś matki siedziały z dziećmi, są wyjęte z tyłka. Bo kiedyś to polskie społeczeństwo się składało w 90% z chłopów. Wychodzili na pole rano, wracali wieczorem, a dziecko się zostawiało z rodzeństwem i tyle było budowania więzi. Teraz zamieniliśmy robotę w polu na chodzenie do pracy, a starsze rodzeństwo na żłobki, ale zasada jest ta sama: mało kto jest na tyle bogaty, żeby pozwolić sobie na siedzenie z dzieckiem. Dzieci są w stanie to przeżyć, serio. Potem nie będą nawet pamiętały, z kim wtedy zostawały (ja nie pamiętam, kto ze mną był, jak mama szła do pracy, pewnie babcia albo jakaś ciotka, albo po prostu ktokolwiek, kto był w domu, bo to był dom wielopokoleniowy).

Co do opłacalności dziecka, to owszem kiedyś się opłacało. Jak chłop miał ośmioro dzieci, to dziesięcioro ludzi pracowało na polu, a nie tylko dwie. Ale odkąd wymyślili, że dzieci trzeba edukować i inwestować w ich rozwój, to się nie ma prawa opłacać. Trzeba po prostu je lubić (to trochę w sumie jak z psami, kiedyś pilnowały obejścia i zjadały resztki, a teraz menda tylko śpi na kanapie i przeżera mi pensję).

A tak marginesie, to w Polsce wychowanie dzieci i tak jest tanie, bo mamy darmowy system edukacji (nie do końca równy, bo bogaci mają na zajęcia dodatkowe albo w ogóle mogą wysłać dziecko do lepszej, prywatnej szkoły, ale jednak jakiś jest). Od razu mi przychodzi do głowy Japonia, Korea czy Chiny, gdzie system edukacji jest piekielnie drogi, pracuje się znacznie dłużej niż u nas, a do tego są mniejsze świadczenia socjalne i wymiary urlopów. Także może i są kraje, w których łatwiej mieć dzieci (znajdzie się pewnie maksymalnie kilka typu Szwecja), ale w większości krajów pewnie jest jeszcze trudniej niż tutaj.

Zgadzam się.

Powiem wam, jak było u mnie za dzieciaka.
Moja mama miała nas troje.
Rodzice prowadzili gospodarstwo rolne-zwierzrta+pole.

Wiadomo, kilkanaście lat temu nie było maszyn, wszystko dziabką w polu. Moja mama miała ten "luksus" ze nie szła w pole, ale w tym czasie musiała:
A)zająć się nami
B)ugotować obiad na konkretna godzinę ( bo jak ludzie,którzy moim rodzicom pomagali dziabać w polu mieli z rana powiedziane ze przyjdzcie na obiad na 14) dla kilkunastu osob
C)po tym obiedzie pozmywac
D) wyprac-przypominam ze nie było pralek automatycznych
E) i zrobić podwieczorek dla ludzi z pola.

moja mama naprawdę była mistrzem organizacji czasu

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Iwona 25]

khloe- pewnie przez to nie lubi gotować teraz moja prababcia też tak miała, bo u Niej na polu pracowali więźniowie, bo z dzieci przeżył 1 syn
-ale z praniem to współczuję- same pieluchy uprać to hoho, a w zimie mało co wyschnie

[61a08125505a341f1365cc627294330b05bf0ff7_5eb5e47234ae2]

Napisane przez khloe

D) wyprac-przypominam ze nie było pralek automatycznych
Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

To kiedy to było? Bo wcześniej piszesz, że to kilkanaście lat temu, a wtedy były przecież pralki automatyczne, a przed nimi Franie. Brzmi jakbyś opisywała lata 50-te

[khloe]

[1=61a08125505a341f1365cc6 27294330b05bf0ff7_5eb5e47 234ae2;85718706]To kiedy to było? Bo wcześniej piszesz, że to kilkanaście lat temu, a wtedy były przecież pralki automatyczne, a przed nimi Franie. Brzmi jakbyś opisywała lata 50-te [/QUOTE]No bez przesady 25 lat temu
U nas Frania była wtedy

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[brandie]

U mnie w domu pralka automatyczna była dopiero pod koniec lat 90tych, miasto.

[inezina]

Napisane przez brandie

U mnie w domu pralka automatyczna była dopiero pod koniec lat 90tych, miasto.

U mnie po 2000 roku, wieś.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[megamag]

Przebiję Was. U mnie zrobili łazienkę, dopiero jak byłam w gimnazjum. W podstawówce myłam się w misce. (Mam 30 lat).

[inezina]

Napisane przez megamag

Przebiję Was. U mnie zrobili łazienkę, dopiero jak byłam w gimnazjum. W podstawówce myłam się w misce. (Mam 30 lat).

Mnie to nie dziwi, u rodziców na wsi ( lubelskie) nadal są domy w których nie ma łazienki.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[brandie]

Mnie też nie dziwi, znam ludzi, którzy nie mają łazienki. Np. siostra mojego ojca, z rodziną żyje tak całe życie, na wsi, mazowieckie.

[Rena]

Wydaje mi sie, ze jak autorka watku ma chlopaka, a nie meza to decydujac sie w Polsce na macierzynstwo bedzie miala status "samotnej matki" i tym samym priorytetowy dostep do zlobkow i przedszkoli.

[cava]

Mnie też zawsze dziwią te opowieści jak to kiedyś kobiety nie pracowały i z dziećmi siedziały się nimi czule zajmując .
Moja mama miała nas 3 i pracowała na etacie. Po każdym dziecku wracała po macierzyńskim pedzikiem do pracy , przy czym ja jeszcze pamietam ze do połowy mojej podstawówki tydzień pracy obejmował także soboty a nie miał tylko 5 dni jak teraz.
Mama była ambitna, dużo pracy przynosiła do domu i robiła wieczorem.
My od małego do niańki a potem do przedszkola. 2 tygodnie wczasów z rodzicami w lato a potem na całe wakacje i ferie do dziadków na wieś

Ojciec w ogóle pracował od rana do nocy, czasem nawet w niedziele.

[inezina]

Ja pochodzę ze wsi i nie pamiętam żeby mama kogoś z klasy pracowała na etacie( chodzi mi o podstawówkę) obecnie na wsi nadal nieliczne kobiety pracują, chodzi mi o kobiety 40+.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[cava]

Napisane przez inezina

Ja pochodzę ze wsi i nie pamiętam żeby mama kogoś z klasy pracowała na etacie( chodzi mi o podstawówkę) obecnie na wsi nadal nieliczne kobiety pracują, chodzi mi o kobiety 40+.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Może nie zrozumiałam o co chodzi, my nie mieszkaliśmy na wsi.