Wielka niewiadoma...

[timida88]

Pewnie nie jedna z Was zna doskonale sytuację, o której zaraz opowiem.
Mianowicie za troszkę ponad miesiąc mam obronę pracy mgr, a co za tym idzie kończę studia (pedagogika opiekuńczo-wychowawcza). Jest to ciężki dla mnie okres, bo po raz pierwszy w życiu nie wiem co ze mną dalej będzie, czy przede wszystkim znajdę satysfakcjonującą mnie pracę.
Do niedawna miałam pracę na 1/2 etatu, ale teraz jestem bezrobotna i bezczynność dodatkowo mnie dobija. Ominęła mnie szansa na staż w bardzo fajnej placówce, ale z racji, że nie mam statusu bezrobotnego (studiuję dziennie), nie mogli mnie przyjąć na staż...

Moim skrytym i głębokim marzeniem jest zostać terapeutką uzależnień. Prowadzić terapie z uzależnionymi, grupy wsparcia i wszystko co z tym związane, ale oczywiście sprawa jest trudna do realizacji. Cały proces jest bardzo kosztowny i trwa min 3 lata, ale nie to mnie przeraża... Demobilizuje mnie fakt, że aby szkolić się w tym zakresie, muszę dostać pracę w placówce związanej z uzależnieniami, bo tryb nauki na terapeutę jest tak niewygodny, że tylko w pracując takiej placówce będę mogła zrobić szkolenie, bo w żadnej innej pracy kierownik nie pójdzie mi tak na rękę...

Od chwili gdy przeczytałam "My dzieci z dworca Zoo", z czasem, uświadamiałam sobie coraz bardziej, że to jest to, co chcę w życiu robić. A praktyka w poradni uzależnień tylko mnie w tym utwierdziła. Problem w tym, że za wolontariat (który mi tam zaproponowano) się nie utrzymam ;(

I tu nasuwa mi się pytanie: Czy lepiej nie wiedzieć co się chce w życiu robić? Czy wiedzieć, a nie mieć jakichkolwiek szans na realizację marzeń???

Abstrahując od strony zawodowej, to jeszcze jest sprawa osobista, iż nie mogę iść w świat w pogoni z swoim marzeniem, gdyż jest tutaj ktoś kogo kocham (ma tu pracę i studia).

Proszę doradźcie, napiszcie co o tym sądzicie.
Dziękuję

[pepsikolakokakola]

kompletnie nie wiem o co ci chodzi. pytasz sie: "Czy lepiej nie wiedzieć co się chce w życiu robić? Czy wiedzieć, a nie mieć jakichkolwiek szans na realizację marzeń???"
??? bez sensu pytania.
wiadomo, ze najlepiej jest jesli czlowiek wie co chce w zyciu robic.
nie bede cie czarowac z praca po pedagogice jest kiepsko. jak po wszystkich kierunkach humanistycznych. sama skonczylam te sama specjalnosc co ty i od 4 lat widzialam moze ze 3-4 ogloszenia po tym kierunku. tyle, ze ja nie chce pracowac w tym zawodzie wiec mi to nie bardzo przeszkadza.
jesli chcesz idz na wolontariat i szukaj pracy w zawodzie, a jak skonczysz studia szukaj i zapisz sie na staz.

[parapluie89]

Napisane przez pepsikolakokakola

kompletnie nie wiem o co ci chodzi. pytasz sie: "Czy lepiej nie wiedzieć co się chce w życiu robić? Czy wiedzieć, a nie mieć jakichkolwiek szans na realizację marzeń???"
??? bez sensu pytania.
wiadomo, ze najlepiej jest jesli czlowiek wie co chce w zyciu robic.
nie bede cie czarowac z praca po pedagogice jest kiepsko. jak po wszystkich kierunkach humanistycznych. sama skonczylam te sama specjalnosc co ty i od 4 lat widzialam moze ze 3-4 ogloszenia po tym kierunku. tyle, ze ja nie chce pracowac w tym zawodzie wiec mi to nie bardzo przeszkadza.
jesli chcesz idz na wolontariat i szukaj pracy w zawodzie, a jak skonczysz studia szukaj i zapisz sie na staz.

Autorce chyba chodziło o to, czy lepiej iść w jedną dziedzinę i w niej się specjalizować, czy pracować tam, gdzie wyjdzie, bo ,,życie się tak potoczyło". Aczkolwiek rozumiem, że to pytanie ogólne, bo Autorka wie, co by chciała robić.
A o tym, że sytuacja po pedagogice jest kiepska Autorka już napisała, więc logiczne jest chyba, że jest tej sytuacji świadoma.
Co do samego pytania: różnie bywa, trudno dać jednoznaczną odpowiedź. Najlepiej mają ci, którzy mają pomysł na swój przyszły zawód i do tego jest on dobrze płatny i łatwy do zdobycia, np. prawdziwy pasjonat informatyki czy finansów nie powinien mieć problemu ze znalezieniem dobrze płatnej pracy w dużym mieście, nawet jeśli nie nastąpi to zaraz po studiach, chociaż z moim obserwacji wynika, że wielu udaje się to jeszcze na długo przed uzyskaniem dyplomu magistra.
Autorko - no nie masz wyjścia, pracę jakąś musisz mieć. Fajnie, że masz pasję i rozwijaj ją nadal, bo może kiedyś znajdziesz idealną posadę dla Ciebie, ale trzeba też mieć plany awaryjne.