Wizaz.pl - Podgląd pojedynczej wiadomości - Jak oczarować mężczyznę po raz drugi, czyli walka o szczęście

asiula_n · 2007-04-05, 21:32

Hmm... jesli moge wtracic, to moze Poziomka daj sobie (i jemu) troche czasu...? Brzmi strasznie ale...

Ja mojego TZ, najwspanialszego, ktoty kochal mnie bezgranicznie poznalam jak mialam 15 lat, ja mozna powiedziec gowniara, on 20 lat, przystojny, usmiechniety... ile problemow ze strony mojej mamy przez ta roznice wieku mielismy to juz inna historia... Po 2 latach, troche mi odwalilo i z glupoty i niedojrzalosci zniszczylam piekny zwiazek, pelen szczerych uczuc... to bylo glupie, bezpodstawne (on nie zrobil nic zlego) po prostu ja i moje urojenia - ze jestem mloda, swiat przede mna i takie tam bla bla bla....
Zlamalam mu serce, jak sie pozniej okazalo sobie tez... On wyprowadzil sie do innego miasta - zeby na mnie nie patrzec, zapomniec... ja robilam wszystko zeby udowodnic sobie ze potrafie zyc bez niego... Ja bylam z innymi facetami, on mial jakies inne kobiety - wszystko to na zasadzie 'zapomniec'... ale tego co sie czuje nie da sie oszukac...
Po 2 latach spotkalismy sie tak poprostu w naszych rodzinnych stronach i wlasciwie nic nie trzeba bylo mowic... wszystko bylo jasne....
Po kolejnych 2 latach wzielismy slub

i jakby tych dwojek bylo malo, to za kilka miesiecy bedziemy obchodzic 2 rocznice slubu!!!!

No wiec tak na koniec mojego love story, naprawde warto wierzyc w milosc... bo ta prawdziwa wszystko przetrzyma....

Powodzenia dziewczynki

2007-04-05, 21:32	#23
asiula_n Rozeznanie Zarejestrowany: 2007-03 Lokalizacja: nad morzem Wiadomości: 730	Dot.: Jak oczarować mężczyznę po raz drugi, czyli walka o szczęście Hmm... jesli moge wtracic, to moze Poziomka daj sobie (i jemu) troche czasu...? Brzmi strasznie ale... Ja mojego TZ, najwspanialszego, ktoty kochal mnie bezgranicznie poznalam jak mialam 15 lat, ja mozna powiedziec gowniara, on 20 lat, przystojny, usmiechniety... ile problemow ze strony mojej mamy przez ta roznice wieku mielismy to juz inna historia... Po 2 latach, troche mi odwalilo i z glupoty i niedojrzalosci zniszczylam piekny zwiazek, pelen szczerych uczuc... to bylo glupie, bezpodstawne (on nie zrobil nic zlego) po prostu ja i moje urojenia - ze jestem mloda, swiat przede mna i takie tam bla bla bla.... Zlamalam mu serce, jak sie pozniej okazalo sobie tez... On wyprowadzil sie do innego miasta - zeby na mnie nie patrzec, zapomniec... ja robilam wszystko zeby udowodnic sobie ze potrafie zyc bez niego... Ja bylam z innymi facetami, on mial jakies inne kobiety - wszystko to na zasadzie 'zapomniec'... ale tego co sie czuje nie da sie oszukac... Po 2 latach spotkalismy sie tak poprostu w naszych rodzinnych stronach i wlasciwie nic nie trzeba bylo mowic... wszystko bylo jasne.... Po kolejnych 2 latach wzielismy slub i jakby tych dwojek bylo malo, to za kilka miesiecy bedziemy obchodzic 2 rocznice slubu!!!! No wiec tak na koniec mojego love story, naprawde warto wierzyc w milosc... bo ta prawdziwa wszystko przetrzyma.... Powodzenia dziewczynki